| 
|
Odzyskane
Brzydkie, chropowate wycinki rzeczywistości są bohaterami fotografii
Izy Zielińskiej. Artystka nie celebruje ich skazy, jej zdjęcia są rodzajem
"artystycznego recyclingu" - nadają "drugie życie",
przywracają utracone piękno.
Iza Zielińska konsekwentnie fotografuje otaczający nas świat. Obrazy
tworzone przez nią dalekie są od obiektywizmu, nie tworzą całościowych
ujęć. Artystka nie inwentaryzuje rzeczywistości, wnika w jej kąty, zakamarki.
Dokonując subiektywnego wyboru utrwala jedynie fragmenty, momenty szczególne,
fascynujące swym pięknem. Bohaterami jej fotografii są elementy stare,
zniszczone, na których wyraźnie widoczny jest upływ czasu. Ich starość,
brzydota, paradoksalnie decyduje o ich pięknie, a nawarstwiająca się
farba, wdzierająca się rdza, akty wandalizmu fanów footballu, siatka
pęknięć tkanki ściany tworzą wręcz malarski obraz. Przyciągają wzrok
swoją formą, kolorem, fakturą. Poprzez fragmentaryczne ujęcia, artystka
odrealnia fotografowane motywy, odbiera im jednoznaczność. Na jej zdjęciach
drzwi przestają być drzwiami, a stają się punktem wyjścia do czysto
malarskiej gry kolorów, form, faktur.
Cechą charakterystyczną fotografii Izy Zielińskiej jest nieobecność
człowieka, widzimy jedynie efekty jego działalności/obecności. Nawarstwiając
się niepostrzeżenie opowiadają historię miejsca, ludzi z nim związanych,
stają się obrazem upływającego czasu. Prace artystki odzyskują zapomniane
fragmenty. Każą przyjrzeć się im na nowo, dostrzec ich zapomniane piękno.
Rejestrują akcydentalność rzeczywistości, nie ma w nich jednak miejsca
na przypadkowość ujęć. Efekt końcowy jest dokładnie przemyślany, zaplanowany.
Odpowiednio uchwycone światło, kompozycja obrazu wydobywa to, co niewidoczne
- fakturę, strukturę materii, głębię koloru.
Prace Izy Zielińskiej są próbą zatarcia granicy między fotografią a
malarstwem. W sposób przewrotny odwracają pojęcie mimesis. To nie sztuka
naśladuje w nich rzeczywistość. To rzeczywistość naśladuje malarstwo.
Agnieszka Kulazińska
Izabela Zielińska
absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika
w Toruniu, członkek Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego, laureatka
nagrody Prezydenta Miasta Radomia w Ogólnopolskim Konkursie Fotograficznym
Radomskie Małe Formaty (2000).
Ważniejsze wystawy zbiorowe:
50-lecie Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego Galeria ŁTF (2000), Malarstwo
dyplomantów, Galeria Sztuki Arsenał w Toruniu (2001).
Wystawy indywidualne:
wystawa fotografii w Galerii Forum w Łodzi (1999),wystawa fotografii
2000 w Dworku Sierakowskich w Sopocie (2000), wystawa fotografii w Galerii
Klubu Środowisk Twórczych w Radomiu ŁA¬NIA (2000), wystawa fotografii
Dotkniecie w Galerii Fotografii ŁTF.
Na stałe mieszka i pracuje w Łodzi.
|
